Horror games zijn lastig om te maken. De Resident Evil serie is een bekend voorbeeld, het vierde deel wist perfect de balans te vinden tussen de speler bepaalde mogelijkheden te geven en te ontnemen. De delen daarna hadden het wat moeilijker en gelukkig wist Resident Evil Village op de Playstation 5 weer met veel pracht en praal te laten zien dat de ontwikkelaar weet wat ze doen. Maar achter de Resident Evil serie zitten honderden ontwikkelaars meerdere jaren te bouwen om tot een mooi eind resultaat te komen. De game Shadow Corridor probeert hetzelfde te bereiken met een groot verschil, de game is namelijk gemaakt door een enkele ontwikkelaar. Maar betekent dit dat de game niet eng en super interessant kan zijn, zeker niet!

Japanse mythologie

Shadow Corridor speelt zich af in Japan en maakt dankbaar gebruik van de Japanse mythologie en de vele monsters en geesten die hier bekend zijn. De straten zijn angstvallig leeg, de atmosfeer is grauw en donker en elk geluid kan het eind betekenen. Het verhaal wordt in verschillende hoofdstukken verteld en hoe verder je komt hoe meer duidelijkheid er ontstaat omtrent wat er aan de hand is. De mysterie en het langzaam ontdekken van de game weet de ontwikkelaar mooi te gebruiken zodat je elke keer weer het volgende hoofdstuk start. Elk hoofdstuk begint met een kort stuk tekst, maar de rest van de game wordt via korte cut-scenes of beelden uitgelegd. Dit zorgt er juist voor dat de game nog mysterieuzer wordt en de speler echt alles zelf in first person moet ontdekken.

Waarbij Resident Evil veel draait om schieten en zoveel mogelijk wapens te vinden, draait deze game juist om het rustig sluipen en puzzelen. In de verschillende levels kom je diverse voorwerpen tegen die je zult moeten gebruiken om verder te komen in het spel. Dit kan iets simpels zijn als een aansteker om wat extra licht te geven in donkere delen van het spel of een sleutel om een deur te openen. Een interessanter voorbeeld is een voetzoeker die je kunt gebruiken om iemand weg te jagen, maar dit trekt ook diverse geesten en monsters aan en dit is iets wat je zoveel mogelijk probeert te voorkomen. De eerste keer dat je een level doorloopt, zul je enorm voorzichtig zijn en dit zal de speelduur van de game ook een stuk langer maken. Ken je het level al dan er makkelijk rennend doorheen kunnen bewegen. Een mooie toevoeging hier is dan ook dat delen van het spel willekeurig gewisseld worden, waardoor je elke keer de juiste weg moet vinden.

Bang en extreem moeilijk

De eerste keer dat je de game start, heb je de keuze uit twee moeilijkheden. De meeste spelers zullen eerst voor  de standaard moeilijkheid gaan, maar de game kan extreem uitdagend zijn en dan met name het sluipen is vele malen moeilijker dan op de makkelijkere moeilijkheidsstand. Zelfs op de makkelijkere moeilijkheid zul je flink wat uitdaging vinden om door de verschillende doolhoven te komen. Het tegenkomen van een geest of monster betekent in deze game dan ook meestal een game-over scherm en met zwetende handjes zul je dan ook regelmatig sprintend proberen weg te komen. Deze paniek komt ook goed naar voren bij het oppakken en gebruiken van voorwerpen. Je kunt maar één voorwerp tegelijk geselecteerd hebben en het wisselen is nog een flinke uitdaging om dit snel te doen. Het vinden van diverse voorwerpen en het inzetten kan ook enorm groot verschil maken hoe makkelijk een deel is. Het verkennen van de levels is dan ook zeker aan te raden. Doe je dit succesvol dan zul je zelfs een nog moeilijkere stand vrij spelen!

De game is eng, de levels veranderen en de puzzels zijn interessant. Je zou dan ook snel zeggen dat er niks negatiefs te vinden is. Helaas is dat niet het geval en het onderdeel waar de game dan ook het slechts op scoort is de grafische vormgeving. De game ziet er zelfs minder uit dan Resident Evil 4 van meerdere generaties geleden. De afwerking van de vele cutscenes, textures, belichting en overgangen kunnen soms erg stroef aanvoelen en de animaties zijn minimaal aanwezig. De game is door één persoon gemaakt en dit is het onderdeel waar de ontwikkelaar concessies heeft moeten maken. De audio daarentegen is wel erg sterk en de diverse schrikmomenten worden door goede geluidseffecten goed versterkt.

Een degelijke horror game!

Shadow Corridor is hiermee een horror game die erg vermakelijk is mits je door de grafische vormgeving heen kunt kijken. De game is extreem uitdagend, er zijn veel geheimen te ontdekken en de puzzels zijn leuk en fris. Er is weinig ruimte voor fouten. Dit maakt de game erg eng, maar kan ook voor veel frustraties zorgen. Elk geluidje en elke stap kan het einde betekenen. De eerste keer dat je een level speelt zul je er langzaam doorheen gaan, een tweede keer een stuk sneller. De duur hangt dan ook erg af hoe langzaam je de game aanpakt. Een aanrader voor de spelers die op zoek zijn naar een horror titel voor de Switch!

Origineel artikel gepubliceerd op: www.evilgamerz.com