R-Type Final voor de Playstation 2 zou twintig jaar geleden de laatste ultieme versie in de serie moeten zijn geweest. De gamelandschap was sinds de arcadehallen tijd flink verandert, games probeerden massaal nieuwe dingen uit in 3D en door de teruglopende vraag naar shmups besloot de ontwikkelaar een punt achter de serie te zetten. De impact van de R-Type serie op het shoot ‘m up genre was groot en daarmee de groep liefhebbers van de serie ook. Met behulp van een succesvolle Kickstarter wist een groep van het originele ontwikkelingsteam genoeg geld bij elkaar te verzamelen om een nieuwe versie te maken van de geliefde titel. En nu kan, naast de mensen die de Kickstarter hebben gesteund, iedereen van R-Type Final 2 genieten. Zal dit de laatste versie zijn of smaakt dit al snel naar meer?

Moderne look & feel

R-Type Final 2 is van de grond af aan opgebouwd in de Unreal Engine en dit zorgt ervoor dat de game weer netjes mee kan komen met de huidige generatie. De makers proberen dan ook meteen de nieuwe look in het gezicht van de speler te gooien door een epische intro met een heerlijke soundtrack. Net als in de voorgaande delen staat de mensheid op het punt het gevecht tegen de Bydo, een buitenaards ras, te verliezen en het is aan de speler door te dringen met een klein ruimteschip in de hart van de Bydo. Grafisch gezien is dit zeker een upgrade en met de name de vijanden en de schepen zien er een stuk gedetailleerder uit. Helaas hebben de makers er niet voor gekozen om de oorspronkelijke 2d artstijl naar deze versie te bregen voor een tijdloze look. Aan de andere kant is deze game een echt vervolg op R-Type Final, ook met 3D graphics. Voor de liefhebbers van de Playstation 2 R-Type Final versie ziet de game er nu uit, zoals je dacht dat de game er twintig jaar geleden eruit zag. Maar de nieuwe look betekent niet dat de gameplay verandert is, deze is zo goed als hetzelfde gebleven.

Toen de arcade versie van R-Type verscheen, was dit een schok voor meeste shmup spelers. De opbouw en gameplay was anders dan ze gewend waren. Waar veel shmups draaide om schipcontrole en hoge snelheden. Draait R-Type meer om het ontdekken en memoriseren van levels en voelen de levels meer aan als een moeilijke platformer. Vijanden kwamen hier niet alleen van rechts, maar van alle kanten zonder de speler een kans te geven om rond te draaien. De enige manier om deze vijanden te raken is met een bal, de Force genaamd, die je kunt opvangen aan de voorkant en achterkant van je schip. Afhankelijk van waar je de bal op je schip opvangt of wegschiet, doet de bal iets anders, resulterend in een balanceer act voor de speler om er achter te komen hoe je het beste deze bal kunt inzetten. Elke centimeter in deze serie moet verdient worden en dat zorgt ervoor dat de game al snel erg verslavend is en je elke keer weer dat nog-een-keertje gevoel geeft. De game bevat geen grote hoeveelheden vijanden achter elkaar die je eindeloos moet verslaan. Elk stukje van de levels zijn anders en vragen om andere tactieken om verder te komen.

Langzaam en checkpoints

De game geeft de speler een hoop checkpoints, waardoor je niet elke keer volledig vanaf het begin af aan opnieuw moet beginnen. Dit is een enorm dankbare toevoeging en geeft je meer tijd om in de moeilijke stukken van het level de juiste tactiek te vinden, in plaats van eindeloos door de stukken te ploeteren die je al kent. Helaas duurt de overgang van het game over scherm naar het herstarten van het level net een paar seconden te lang, waardoor je elke keer ongeduldig zit te wachten om het nog een keer te proberen. Je zou verwachtten met de moderne mogelijkheden (en gespeeld op de Playstation 5) dat dit sneller moet kunnen. Dit maakt de moeilijkere moeilijkheidsniveaus helaas een stuk onaangenamer om uit te proberen. Het verschil in de moeilijkheidsgraden is ook groot en voelen een stuk minder gebalanceerd aan. Zo kan de normale moeilijkheidsgraad soms erg moeilijk en gemakkelijk aanvoelen. En waarbij de kids moeilijkheidsgraad het weer wel erg gemakkelijk maakt en de moeilijkere Bydo modus wel drie stappen moeilijker aanvoelt. Dit zorgt er wel voor dat er voor elke soort speler, beginner of expert, een moeilijkheidsgraad te vinden is die je zult uitdagen.

Op eerste gezicht lijkt de prijs van de game hoog met maar een paar levels om uit te spelen. Het hangt er dan ook flink af hoe goed de speler is en hoe hoog je de moeilijkheid zet hoeveel uur je in deze titel zal steken. Het doel hier is niet om zo snel mogelijk het eind te bereiken, maar om alle schepen vrij te spelen. Met honderd stuks die te zien zijn in een enorme hangar, zul je hier een flinke tijd mee bezig zijn. Ook spelen de schepen flink anders en met de name de speciale acties en aanvallen zorgen ervoor dat zelfs het wisselen van schip een tactiek kan zijn om het einde te bereiken. Een leuke bonus is het customizen van je schepen met kleurtjes, stickers en is het zelfs mogelijk om de piloot van andere outfits te voorzien. Dit had wat uitgebreider gekund, maar het blijft een leuke toevoeging.

Een twintig jaar oude game in het nu

R-Type Final 2 is hiermee een succesvolle nieuwe versie van een twintig jaar oude titel. Het bevat nieuwe levels, een frisse look, klinkt geweldig en bevat 100 nieuwe schepen om vrij te spelen. De gameplay daarentegen is exact hetzelfde gebleven en dat is te verwachten met een game die fans meer van hetzelfde probeert te geven. Het blijft dan ook erg jammer dat er niet al te veel levels in zitten en er zelfs niet één klein nieuw gamplay element in zit. Maar wat de game wel doet, doet de game extreem goed. De gameplay is nu nog steeds net zo fris en vernieuwend als dat het twintig jaar geleden was. De ontwikkelaar lijkt er in ieder geval gereed te staan om de game in de loop der tijd meer uit te breiden en hopelijk gebeurt dat ook.

Origineel artikel gepubliceerd op: www.evilgamerz.com