Synergy speelt als een klassieke stadsbouwer. Je bouwt huisjes, oogst voedsel en probeert je bevolking gelukkig te houden. Maar hier heb je weinig aan je eigen kennis of het leggen van connecties, zoals bij veel andere stadsbouwers. Je bevindt je niet in het verleden of op aarde, maar op een buitenaardse planeet. Niks is vanzelfsprekend. Geen geschiedenislessen, geen vaste recepten, geen duidelijke gevaren. Alles moet onderzocht worden. Wat doet die paarse struik? Waarom sterft alles door het verzamelen van water? Is het slim om alle planten uit de grond te trekken? Het is een stadsbouwer met weinig stress, maar wel eentje waar je goed moet opletten en alles eerst moet bestuderen.
Onderzoeken is belangrijker dan bouwen
Synergy bevat een flinke tutorial waar je een uurtje voor uit moet trekken om de basisbeginselen onder de knie te krijgen. Sla deze zeker niet over, want je zult anders flink vastlopen. De game stelt bij elk gebouw dan ook eerst de vraag: wat is het? Zomaar gebouwen plaatsen heeft hier weinig zin. Elk gebouw heeft een functie en een relatie met iets op deze buitenaardse planeet. Elke boom, steen of stukje fauna kan je een handige grondstof opleveren, maar ook voor gevaar zorgen. Tijdens de eerste paar uur van deze game heb je echt het gevoel dat je op onderzoek bent en aan het overleven. Het zorgt ervoor dat je als speler bewuster omgaat met je keuzes. Je kunt bijvoorbeeld een struik uit de grond trekken en eenmalig wat grondstoffen verzamelen, maar het bestuderen van de struik leert je dat je de bessen ook kunt plukken. Op deze manier kun je veel meer en langer bessen verzamelen. De game bevat een flinke onderzoekboom met tientallen extra’s die je kunt vrijspelen met nieuwe gebouwen, kennis en mogelijkheden.
Ben je als speler te gretig, dan kan het voorkomen dat een grondstof onmogelijk of moeilijker te vinden is. Ben je te langzaam, dan kan het gebeuren dat een deel van je bevolking ziek wordt of zelfs sterft doordat je bijvoorbeeld niet doorhebt dat het water giftig is. De game weet de speler zonder problemen mee te nemen in hoe de systemen met elkaar verbonden zijn. De interface is duidelijk, en ondanks de grote hoeveelheid informatie weet de game de hoeveelheid knoppen mooi strak en klein te houden. Vastlopen gebeurt niet al te vaak, en gebeurde meestal alleen door onduidelijkheid in wat voor grondstoffen er allemaal zijn of de noodzaak om iets te onderzoeken. Zo moest ik op een bepaald moment 20 groentes verzamelen, maar alles in de directe omgeving leverde geen groentes op. Die rare rode bessen zijn stukken fruit, de buitenaardse paddenstoelen een schimmel, en de bomen leveren alleen maar takken op. Pas na flink rond te hebben gekeken in de omgeving en het bestuderen van elk stukje flora en fauna kwam ik groentes tegen.
Op verkenning naar nieuwe plekken
De game is opgedeeld in een handvol grote campagnes waarbij je diverse opdrachten moet voltooien. Deze opdrachten helpen je mooi om de omgeving te verkennen en geven je wat houvast om niet meteen alles te bouwen wat je denkt nodig te hebben. Naast het uitbouwen van je eigen nederzetting kun je ook diverse verkenningsteams op expedities uitsturen. Tijdens het verkennen van ruïnes, grotten en andere interessante plekken kun je nieuwe grondstoffen, tabletten of handelsroutes ontdekken. Deze geven je toegang tot nieuwe recepten, paden in je onderzoekboom of gebouwen, cruciaal om je nederzetting verder te laten groeien. Deze expedities duren vaak meerdere dagen en geven je iets om op te wachten terwijl je de rest van je nederzetting uitbouwt. Je kunt de tijd gelukkig versnellen tot 4x de normale snelheid als je ongeduldig wordt.
Uitzoomen is niet altijd mogelijk en lijkt vast te zitten aan een bepaalde hoeveelheid gebouwen, wat een rare keuze is. Hierdoor moet je soms onnodig veel de camera slepen om de omgeving te verkennen. De camera is niet te draaien, de game heeft een isometrisch getekend perspectief en alle artwork is in dit ene vaste perspectief gemaakt. Grote gebouwen kunnen kleinere gebouwen volledig blokkeren, en het is niet altijd duidelijk hoeveel ruimte je nu echt over hebt rondom een gebouw. Het is een klein minpunt dat het plezier zeker niet in de weg staat. Gelukkig zijn er tien verschillende filters die je kunt aanzetten om onder andere inzicht te krijgen in de hoeveelheid water, bezetting van je huisjes en hoeveelheid werkers, waardoor je nooit het gevoel hebt dat gebouwen volledig uit het zicht verdwijnen.
Een rijke wereld uit een strip
Visueel is Synergy echt een pareltje. De handgetekende stijl lijkt zó uit een Moebius-strippagina geplukt. Jean Giraud, beter bekend als Moebius, heeft het visuele DNA geleverd of geïnspireerd voor films als The Fifth Element, Tron en Alien, en zijn invloed is overduidelijk voelbaar in deze game. Het is dan ook logisch dat zijn droomwerelden, die jarenlang sci-fi-klassiekers hebben gevormd, nu ook in games tot leven komen. Dit is geen snelle game, en je zult flink wat tijd naar je nederzetting kijken. De visuele stijl zorgt ervoor dat dit echt een genot is. Er is net genoeg beweging waardoor je niet het gevoel hebt dat je naar een statische wereld aan het kijken bent. De game bevat geen cut scenes, waardoor ook de expedities worden weergegeven door een enkele illustratie. Iets meer beweging hier had echt een toffe beloning geweest.
De rustige muziek en de kleine hoeveelheid geluidseffecten passen mooi bij elkaar zonder dat het repetitief wordt. Je zult veel lezen, plannen, uitproberen en opnieuw beginnen. Tijd is hier je grootste grondstof, en dat wordt beloond door een toffe visuele stijl en een grote, complexe puzzel die mooi in elkaar past. Het spel vraagt je om aandachtig te zijn, je omgeving te respecteren en niet klakkeloos dingen op te bouwen. Voor sommige spelers zal dat tempo wennen zijn. Heb je geen geduld of wil je gewoon lekker optimaliseren met cijfertjes, dan gaat deze game misschien iets te traag voor je.
Een Moebius-wereld vol rust en ontdekking
Synergy is geen standaard stadsbouwer. Het is een game die je uitnodigt om te onderzoeken, te studeren en mee te bewegen met een mysterieuze buitenaardse wereld. Het tempo is aan de lage kant, maar de visuele stijl, geïnspireerd door de Franse kunstenaar Moebius, maakt dat meer dan goed. De duidelijke interface, toffe muziek en de goed ontworpen spelelementen zorgen voor een heerlijk rustmomentje. Dit is geen game om even tussendoor te spelen, dit is er eentje voor een rustige avond die je transporteert naar een prachtige wereld vol ontdekking.