Zoals je al kon lezen in onze review van de PlayStation 5-versie, is Ruffy and the Riverside een game die niet bang is om iets nieuws te proberen. In een tijd waarin veel titels veilig leunen op bekende formules, komt deze kleurrijke 3D-platformer met verfrissende spel en stijlelementen. Met de komst van de Nintendo Switch 2 komt onvermijdelijk de vraag op: moet je deze game voor de Nintendo Switch 2 aanschaffen? Is dit de beste manier om Ruffy’s avontuur te beleven, of zijn er kanttekeningen?
Het Nintendo-DNA
Vanaf haet eerste moment voelt Ruffy and the Riverside als een game die thuishoort op een Nintendo-platform. De vrolijke kleuren, charmante karakters en speelse opzet doen denken aan klassiekers als Super Mario Sunshine, Paper Mario of zelfs het aloude Banjo-Kazooie. En dat is best opvallend, want de Nintendo Switch 2 mist op dit moment nog een echte 3D-platformer in zijn line-up. We moeten (helaas) nog een paar weekjes wachten op Donkey Kong Bonanza.
De combinatie van 2D en 3D is opvallend en voelt toch vertrouwd aan. Ruffy en alle andere karakters in deze game zijn in 2D vormgegeven en bewegen door simpel vormgegeven 3D-omgevingen. Dit levert een visueel onderscheidende stijl op en het kan zelfs met de hogere resolutie van de Nintendo Switch 2 wat overweldigend zijn. Het is even wennen, en ik moet eerlijk zeggen dat de game in handheldmodus een stuk lekkerder speelt dan op het grotere scherm.
Creatief textures wisselen
Wat Ruffy and the Riverside echt bijzonder maakt, is de mogelijkheid om textures van voorwerpen in de wereld om te wisselen. Je kunt bijvoorbeeld het uiterlijk van een houten boom overzetten op een metalen blok, waardoor dat blok ineens breekbaar wordt. Of je verandert een stenen pilaar in een houten pilaar, waardoor deze blijft drijven in het water. Het klinkt op papier wat lastig, maar in de praktijk levert dit verrassend slimme gameplay op, waarbij je voortdurend wordt uitgedaagd om anders te denken. Het helpt ook dat niet alles uitgewisseld kan worden, waardoor je niet totaal de weg kwijt kunt raken.
De puzzels zijn namelijk niet altijd even eenvoudig. Het kan flink zoeken zijn naar de juiste volgorde of texturecombinatie. Het is namelijk niet altijd even duidelijk wat de eigenschappen zijn van een texture. Wat is het verschil tussen gras en bladeren, of hooi en aarde? Je moet dit een beetje uitproberen, en dit is een onderdeel waar de makers iets meer naar Nintendo hadden kunnen kijken. Daar worden spelelementen altijd mooi in delen geïntroduceerd, waardoor je veel beter weet wat je moet doen.
Een levendige wereld
De wereld van Riverside is geen enorme open wereld, maar binnen de beschikbare gebieden is er ongelofelijk veel te doen. De game zit vol met zijmissies, verzamelobjecten, races, puzzels en geheimen die je enkel kunt ontdekken met de juiste textuurmanipulatie. De game slaagt erin elke centimeter van de wereld te vullen met een activiteit voor de speler.
Toch zijn er op dit vlak ook wat kanttekeningen te plaatsen. Zo voelt de wereld niet helemaal als één vloeiend geheel. Tussen gebieden zitten korte laadmomenten, en hoewel deze niet enorm storend zijn, breken ze de immersie. Zeker op de Nintendo Switch 2, die voor de toekomst genoeg rekenkracht zou moeten bevatten, had je gehoopt dat deze overgangen zouden ontbreken. De wereld in Ruffy voelt lekker vol aan, maar Nintendo heeft met de grote naadloze wereld in Mario Kart World spelers flink verwend.
Technisch wat problemen
Ruffy and the Riverside weet het potentieel van de Nintendo Switch 2 nog niet helemaal te benutten. De game ziet er in het algemeen prima uit. Het karakterontwerp is tof en de muziek en stemmetjes zijn lekker vrolijk. Maar de performance laat toch wat te wensen over. Tijdens mijn speelsessies ben ik zelfs twee crashes tegengekomen. Niet dramatisch, maar toch vervelend. Daarnaast lijdt de game soms aan framedrops, vooral wanneer er heel veel met de camera afgewisseld wordt. Dat is jammer, want juist op de Switch 2 verwacht je een stabielere ervaring.
Een andere teleurstelling is dat er totaal geen gebruik wordt gemaakt van de unieke mogelijkheden van de nieuwe hardware. Geen touchscreen-functionaliteit, geen extra controllerfuncties of muisbesturingsmogelijkheden. De game moet het dan ook hebben van de frisse gameplay en een hele hoop charme. De vrolijke soundtrack, onder begeleiding van heerlijke dansjes van Ruffy zelf, knalt wel lekker uit de grotere speakers van de Nintendo Switch 2.
Een passende maar onvolmaakte Switch 2-ervaring
Ruffy and the Riverside blijft, ook op de Nintendo Switch 2, een unieke ervaring met een bijzonder sterk creatief spelelement. De gameplay past als gegoten op een Nintendo-console en vult een gat in het huidige aanbod van 3D-platformers op de Switch 2. De game is charmant, avontuurlijk en blijft verrassen met de grote hoeveelheid puzzels. Toch had ik op technisch vlak net iets meer verwacht van deze versie. De framedrops, het gebrek aan gebruik van nieuwe hardwarefeatures en de zichtbare laadtijden drukken het geheel iets naar beneden. Maar als je daar doorheen kunt kijken, krijg je een kleurrijke game die je urenlang vermaakt.