De Nintendo Switch 2-launchtitel is Mario Kart World, het tiende deel in deze extreem succesvolle serie, en eindelijk blaast deze game wat frisse wind in een reeks die de afgelopen jaren een beetje begon vast te lopen. Sinds de 3DS leek de serie niet goed te weten wat voor nieuwe elementen het kon toevoegen. De latere games borduurden vooral voort op de bestaande formule en focusten zich meer op het perfectioneren van alles buiten het racen. Maar dit keer gooit Nintendo het stuur radicaal om: alles wat we kennen is in de blender gegooid met een flinke portie nieuwe ingrediënten. Mario Kart World is groter en op veel vlakken beter. Maar is groter ook echt beter?
Open wereld met karts
Het grootste paradepaardje van Mario Kart World is zonder twijfel de open wereld. En eerlijk is eerlijk: de eerste keer dat je van de baan afrijdt door de bekende omgevingen van Mario Kart is indrukwekkend. De wereld is naadloos verbonden, gevuld met herkenbare elementen én nieuwe zones. Maar hoe groter de wereld, hoe duidelijker het grootste minpunt naar voren komt: het voelt allemaal net iets te leeg. Je kunt stickers verzamelen, outfits vrijspelen en blauwe P-Switch-uitdagingen voltooien, maar écht ontdekken doe je nauwelijks. De open wereld is leuk voor verzamelaars of een ontspannen ritje, maar is geen volwaardige vervanging voor de standaard races. Dat kan in de toekomst veranderen, maar op dit moment is deze modus minder lang boeiend dan gehoopt.
Gelukkig maakt de rest van de game dit ruimschoots goed, met als hoogtepunt de nieuwe Knockout Tour-modus. Deze is een slimme draai op het open wereld-concept: vier verschillende banen worden aan elkaar gelijmd tot één grote race, waarin je met 23 anderen strijdt tegen de klok en elkaar. Checkpoints halen wordt steeds moeilijker naarmate racers afvallen. Spannend en frustrerend? Absoluut. Eén Blue Shell net voor een checkpoint en je ligt eruit, of een foutje in het begin maakt alles kapot. Maar juist die spanning maakt deze modus zo verslavend. Hier laat Nintendo zien hoe je chaos en tactiek perfect combineert. Wel voelen deze races soms net iets te lang aan, vooral als je al minutenlang alleen vooroprijdt.
Nieuwe trucjes
Qua gameplay blijft de kern van Mario Kart gelukkig onaangetast. Driften, boosten, bananenschillen: het is allemaal nog aanwezig. Spelers die al jaren ervaring hebben, zullen hier de game weer snel in de vingers hebben. Maar met de grotere omgevingen en het hogere aantal racers introduceert Nintendo een slimme vernieuwing: de Charge Jump. Hiermee houd je in een rechte lijn de driftknop vast om een krachtige sprong op te laden. Zo kun je over rails grinden en zelfs muren berijden. Het is een mechanic die je timing op de proef stelt vooral omdat één fout meteen je opgebouwde voorsprong kan wegvagen. Het geeft een extra laag diepgang aan het racen zonder de balans kapot te maken.
Ook op itemgebied is er vernieuwing: naast de vertrouwde shells en bananen zijn er nu onder andere een mega-hamer, een muntjesschild en een bevriezende ijsbloem. De veer helpt voor extra hoge Charge Jumps. Verrassend genoeg blijft zelfs het inktvisje relevant: doordat de camera dichter op de actie zit en je meer moet springen, kan deze nu echt hinderlijk zijn. Goed gedaan, Nintendo.
Herkenbare nieuwe banen
Alle banen zijn opnieuw ontworpen met 24 racers in gedachten. Dat betekent bredere wegen, meer routes en vooral: chaos. Maar gelukkig kom je regelmatig banen en thema’s tegen die je herkent. In totaal bevat de game dertig circuits, en vrijwel allemaal voelen fris aan. De grootste verrassing is hoe natuurlijk sommige klassiekers overgaan in de nieuwe stijl. Rainbow Road bijvoorbeeld is mooier dan ooit, terwijl Boo Cinema een onverwachte parel is.
De variatie in gamemodi is zoals altijd sterk: Grand Prix, Versus en Battle zijn terug, maar voelen anders aan omdat alle banen nu met elkaar verbonden zijn in één wereld. De presentatie is trouwens top: kleurrijk, snel, vol effecten en met veel detail. Het kan soms wat druk overkomen, maar dat went snel. Wat wel echt mist: de optie om het aantal racers zelf te kiezen. Niet iedereen wil altijd in een chaotische 24-man-race belanden, zeker niet in een casual potje Grand Prix. Hopelijk wordt dit in een update toegevoegd.
Meer racers en muzieknummers
De soundtrack is misschien wel het beste wat Mario Kart World te bieden heeft. Met meer dan 200 nummers, waaronder geremixte klassiekers en gloednieuwe tracks, voelt elk circuit uniek aan. De dynamiek tussen oude melodieën en frisse deuntjes maakt het totaalplaatje compleet.
Ook qua personages wordt er uitgepakt: 24 racers tegelijk en een gigantische selectie om uit te kiezen. Bekende gezichten zoals Yoshi, Bowser en Peach zijn natuurlijk van de partij, maar ook verrassingen zoals Peepa en zelfs de Koe zijn speelbaar. Elk personage heeft meerdere skins, al is de verdeling niet helemaal eerlijk: Mario heeft er absurd veel, terwijl Shy Guy en Baby Mario het met veel minder moeten doen. Waarom?
De beste Mario Kart?
Mario Kart World is zonder twijfel de meest ambitieuze game in de serie tot nu toe. De open wereld, vernieuwde mechanics en chaotische nieuwe modi zoals Knockout Tour laten zien dat Nintendo durft te vernieuwen. Niet alles is perfect: de wereld voelt soms leeg aan, en 24 racers is niet altijd de beste keuze. Maar dankzij een sterke presentatie, een briljante soundtrack, splitscreen en een flinke hoeveelheid content is dit een Mario Kart die je keer op keer opnieuw wilt spelen. De prijs is hoog, maar als Nintendo deze koers aanhoudt en de game de komende jaren gratis blijft ondersteunen, zou dit zomaar de ultieme versie van Mario Kart kunnen worden.