Nintendo heeft in de loop der jaren een reputatie opgebouwd als een bedrijf dat altijd weet te verrassen en niet bang is om spelers te laten bewegen. Van de Wii met zijn gekke bewegingsbesturing tot Splatoon, waarin je met verf spugende inktvissen elkaar probeert te raken. Maar niet altijd weten deze verrassingen volledig positief uit te vallen. Zo zaten spelers niet te wachten op de asymmetrische gameplay van de Wii U en waren er voor de NES en SNES een grote hoeveelheid plastic accessoires die niet meer dan een gimmick waren. De Nintendo Switch 2-lancering ging dan ook gepaard met weinig gezwaai en bewegen, maar daar brengt Drag x Drive verandering in. Een rolstoelbasketbalgame die volledig draait om de muisfunctie van de nieuwe Joy-Con 2-controllers. Klinkt verrassend? Dat dacht ik ook.
Een anti-Switch game
Drag x Drive is geen game voor het grote publiek en gaat eigenlijk in tegen alles wat spelers graag zien in een Nintendo Switch-game. Dit is niet een game die je makkelijk onderweg en op de bank kunt spelen, lokaal met vrienden speelt of eentje waar je flink wat uurtjes achter elkaar in kunt verliezen. Nintendo vraagt van je dat je de Joy-Cons plat over je benen of een tafel schuift, alsof je met een computermuis aan het werk bent. De linkercontroller bestuurt je linkerarm, de rechtercontroller je rechterarm. Schuif je ze allebei vooruit, dan ga je vooruit. Eén kant achteruit en de ander vooruit is draaien. Til je ze op en geef je een polsbeweging, dan gooi je de bal. Het is slim gevonden en werkt bovendien zonder problemen.
Drag x Drive is dan ook flink fysiek en na een uurtje voelde ik mijn polsen en vingers al. Dit heeft deels te maken met de vreemde bewegingen die je moet maken, maar ook met het feit dat de controllers toch niet geheel ergonomisch in de handen liggen. Het duurt dan ook even voordat je een positie hebt gevonden die comfortabel is en handig werkt. Ik kwam er al snel achter dat de controllers in mijn situatie het beste uitpakte.
Schuiven is pijnlijk
Dit betekent dat dit een game is die je moeilijk onderweg speelt. De muisfunctie werkt alleen goed als je de juiste ondergrond hebt. Mijn eerste poging was op de bank, maar dat voelde niet glad genoeg door de stof. Daarnaast voelt het constant “slaan” en “schuiven” met je dure Joy-Cons een beetje oncomfortabel aan. De controllers zijn niet goedkoop en je durft hier niet superhard mee te schuiven uit angst dat de bumpers meteen slijten. Je zou hier haast een muismat onder moeten leggen om zowel de tafel als de Joy-Cons te beschermen. En niet iedereen heeft natuurlijk een salontafel handig in de buurt staan. Je hebt bovendien twee kanten nodig, waardoor een enkele tafel naast de bank geen optie is.
De game begint gelukkig met een tutorial die de besturing simpel en duidelijk uitlegt. De game is verrassend diep en je bent hier niet alleen aan het rondrijden en een bal aan het gooien. Het veld waarop je speelt is een basketbalcourt gecombineerd met een skatepark met halfpipes en ramps. Daardoor krijg je niet alleen standaard driepunters, maar kun je ook meer spectaculaire moves uitvoeren. Je krijgt hier zelfs kleine beetjes punten bij, waardoor stijlvol spelen ook nog eens loont op scoregebied.
Verrassend diep
Elk team bestaat uit drie spelers met elk een eigen rol. De guard is snel en handig voor aanvallen, de center is wat logger, maar daardoor ook groter en handig voor het blokken. De forward is een goede allrounder. De bal pak je automatisch op als je ertegenaan rijdt en je kunt de bal afpakken door tegen tegenstanders frontaal op te rijden. Door de controller op te tillen kun je de bal gooien of ballen proberen tegen te houden door je handen omhoog te houden. Het levert hilarische momenten op als drie spelers tegelijk op de bal duiken en als een stel botsauto’s door de arena rollen. Het blijft ook explosief, want je krijgt maar 14 seconden de tijd om de bal door de ring van de tegenstander te krijgen. Doe je dit niet, dan verlies je balbezit en krijgt de tegenstander een kans. De game bevat redelijk wat tactiek en je kunt er zeker ook beter in worden. Je leert trucjes, timing en positionering. Speel je deze game tegen een ervaren speler, dan merk je dat meteen.
De kern van Drag x Drive zit in online drie-tegen-drie potjes. Die zijn kort, intens en spannend. Je kunt met vrienden via GameChat tactieken bespreken, passes afstemmen of simpelweg met je armen zwaaien om de bal toegeworpen te krijgen. Zoals bij zoveel online games maakt de multiplayer het al snel een stuk leuker.
Offline weinig te beleven
Je hebt een Nintendo Switch Online-abonnement nodig om deze game tegen vrienden te kunnen spelen en dat is jammer. Offline is de game maar een kale ervaring. Je kunt bijvoorbeeld niet 1 tegen 1 spelen, en de game bevat maar 25 kleine uitdagingen, zoals time trials, obstacle races en meer, in een enkele arena om je even zoet te houden. Als je een beetje handig bent, kun je hier in een uurtje of twee doorheen knallen. Er is geen verhaal, geen levelsysteem en de cosmetische beloningen zijn beperkt. Je hebt hier dus echt met een multiplayer-only game te maken.
En dan mijn grootste teleurstelling: de presentatie. Drag x Drive ziet er niet uit als een game van Nintendo. De arena is grijs, levenloos en doet meer denken aan een parkeergarage. Er is weinig sfeer, de muziek is inwisselbaar en de personages hebben nul persoonlijkheid. Waar Splatoon barst van stijl en energie, voelt Drag x Drive als een begrafenis. Simpele dingen als meer kleuren, afwisselende omgevingen of een uitgebreidere soundtrack hadden veel geholpen. In de huidige vorm blijft het meer hangen bij een techdemo dan bij een volwaardige game.
Nintendo kan beter
Drag x Drive is een unieke sportgame die perfect laat zien hoe de muisbesturing op de Nintendo Switch 2 gebruikt kan worden. De besturing is origineel, uitdagend en lekker fysiek. Online drie-tegen-drie-wedstrijden zijn spannend en hectisch. Het is een fris concept dat in de basis werkt. Dit had een goede gratis game kunnen zijn bij de Nintendo Switch 2 om GameChat, de besturing en online spelen op een positieve manier te promoten. Maar als volwaardige game komt Drag x Drive tekort. Er is te weinig content, te weinig variatie en de presentatie is middelmatig. Het is bovendien een game die je moeilijk onderweg speelt of wanneer er vrienden over de vloer zijn. En dat zal voor veel spelers een groot struikelblok zijn.