Robobeat combineert ritme en muziek met een first person shooter. In plaats van heavy metal in Metal: Hellsinger VR, knalt hier tijdens het knallen techno en EDM uit je speakers. Het op de maat raken van vijanden is de sleutel tot een succesvolle run in deze roguelite. Pc-spelers konden al eerder aan de slag met deze titel en console eigenaren kunnen nu ook genieten van deze game. Wapens zijn niet de enige manier om vijanden te verslaan. Diverse combo’s, snelle bewegingen en explosieven in de levels zorgen ervoor dat er met elke beat een optie is om de vijanden op de maakt onschadelijk te maken. En dan hebben we het nog niet gehad over de beste feature van deze game…

Geven en nemen

De PlayStation 5-versie brengt enkele plus- en minpunten met zich mee in vergelijking met de pc-versie. De overstap naar de controller en de DualSense controller specifiek is erg netjes gedaan. De haptische feedback en adaptieve triggers zorgen ervoor dat je naast de maat ook het ritme kunt voelen. Dit helpt enorm in de chaotische momenten en met alle explosies kan het soms lastig zijn om het ritme te horen. De game gaat niet zo ver om elk wapen een ander gevoel te geven, maar dit zou mogelijk zelfs in de weg kunnen zitten van het op de ritme knallen. Het zorgt er ook voor dat alle andere acties snel toegankelijk zijn, waardoor dit zeker een pluspunt is over een toetsenbord en muis.

Helaas ontbreekt er een opvallende feature in de consoleversie: de mogelijkheid om een eigen soundtrack te uploaden. Dit heeft ongetwijfeld te maken met beperkingen op de console en de praktische kant van het uploaden van een nummer op een console. Dit zorgt er helaas voor dat de herspeelbaarheid op de console compleet afhangt van de hoeveelheid nummers in het spel. Gelukkig zijn er een groot aantal cassettebandjes te vinden met elk een uniek nummer en een andere snelheid. Hogere BPM-nummers verhogen de intensiteit en vereisen constante schoten om de combo gaande te houden, terwijl langzamere tracks spelers iets meer ademruimte geven. De juiste muziekkeuze hangt ook af van je voorkeur van de twee wapens die je met mee meedraagt.

De beste feature: dual-wielding

De gameplay draait om het schieten op het ritme van de muziek. Schoten die perfect op de maat landen, doen meer schade en dragen bij aan een soepele flow. Met een arsenaal van 24 wapens, variërend van traditionele vuurwapens tot excentrieke opties zoals een dodelijk tafeltennisbatje, biedt de game voldoende variatie. Wapens kunnen tijdens runs worden geüpgraded, waardoor ze extra effecten of meer schade toepassen. Spelers kunnen twee wapens tegelijk dragen, en het komt dan ook regelmatig voor dat beide wapens andere ritmes bevatten. Bij de sterkere wapens moet je meerdere beats wachten om nog een keer te kunnen schieten. Een revolver kun je op elke beat toepassen, waardoor je al snel afwisselt tussen beide wapens. Er zijn heel veel combinaties, waarmee dit de beste feature van de game is!

De game bevat vier verschillende levels. Elk level is een reeks aan kamers die je succesvol probeert te overleven. Het eerste level zul je met veel gemak na een paar pogingen voltooien, maar de andere drie levels vragen om meer skill en oefening. Hier komt dan ook het roguelite element naar voren. Je kunt tijdens een poging credits, cassettebandjes, blauwdrukken en wapens ontdekken die je de mogelijkheid geven om nieuwe power-ups, wapens of opties vrij te spelen voor je volgende poging. De levels en kamers verschillen visueel weinig van elkaar en dit is dan ook het grootste minpunt. De game biedt weinig eye-candy in de levels met de simpele neon artstijl. De focus ligt hier voornamelijk op de vele verschillende vijanden, wapens en muzieknummers. De layout van de kamers geven je diverse mogelijkheden om tegen muren op te springen of vanuit de lucht vijanden te raken. Allesbehalve stilstaan zijn hier verstandige tactieken en de levels zitten, hoewel simpel, goed in elkaar.

Gebruik een koptelefoon

De game bevat een klein aantal instellingen die je kunt aanpassen en ik mis hier een optie om makkelijk de vertraging te tweaken van de muziek. Met een soundbar komt het regelmatig voor dat er wat vertraging in de muziek zit en in meeste muziekgames kun je dit makkelijk aanpassen. Hier moet je het doen met een slider, waardoor je geen idee hebt of de instelling klopt. Maar zelfs met gewone speakers merk je dat je redelijk wat aanpassingen moet doen om het ritme netjes te blijven horen. De geluidseffecten klinken hier veel harder dan de muziek. Met een koptelefoon heb je veel van deze uitdagingen niet en dit was voor mij dan ook de beste manier om de game te ervaren.

Voor wie niet van ritme-shooters houdt, biedt de game een “Chill Mode,” waarmee je niet gestraft wordt als je niet op het ritme vijanden raakt. Maar je kunt je afvragen waarom deze optie überhaupt in de game zit. Alles draait in deze game om het op de maat raken van vijanden en ik zou dan ook zoveel mogelijk wegblijven van deze optie. Boss battles testen de vaardigheden van spelers en vereisen zowel ritmische precisie als tactisch inzicht, al merk je wel dat de grotere vijanden heel veel kogels nodig hebben om een vijand uit te schakelen. Extra feedback tijdens het raken van vijanden had dit gevoel kunnen voorkomen.

Op de maat

De soundtrack verdient speciale lof. Met een mix van EDM, industriële metal en andere elektronische stijlen past elke track perfect bij de gameplay. Het is enorm tof om te wisselen tussen liedjes via de cassettespeler. Je kunt zelfs tijdens een run wisselen van muziek als je het gevoel hebt dat de muziek niet past bij het level of de wapens. Robobeat is dan ook een welkome toevoeging aan de PS5 gamecatalogus. Het dualwielden van twee geweren die compleet van elkaar verschillen werkt als een trein. Je kunt hier flink wat extra’s verdienen en heb je niet het gevoel dat je eindeloos moet grinden om iets nieuws vrij te spelen. Met vier verschillende levels en een artstijl die erg hetzelfde is weet de game visueel helaas weinig diversiteit te bieden. De grote hoeveelheid toffe nummers, wapens en power-ups zorgen er specifiek voor dat je terugkomt om even “kort” een leveltje te spelen.