Final Fantasy VII Rebirth is het tweede deel in de ambitieuze trilogieremake van het geliefde zevende deel in de Final Fantasy serie van Square Enix. Het origineel uit 1997 veranderde de wereld van RPG’s voorgoed met interessante personages, een diepe wereld en een schokkende twist. Dit is dan ook niet de eerste keer dat we aan de slag kunnen op de PC met de Final Fantasy VII remake. Het eerste deel FINAL FANTASY VII REMAKE en de uitbreiding INTEGRADE zijn al te vinden op Steam en de extreem positieve rating laat zien dat er flink wat spelers zitten te wachten op Rebirth. Playstation 5 eigenaren kunnen al een jaar lang genieten van deze game en we weten dus al redelijk goed wat we kunnen verwachten. We hebben de pc-versie dan ook voor de launch aan de tand kunnen voelen en het lange wachten is het zeker waard. Maar wel met een grote maar…
De Wereld buiten Midgar
Rebirth neemt je mee naar de wereld buiten Midgar, een enorme stap verder dan wat de eerste game in de trilogie bood. De makers nemen flink hun tijd om het verhaal van het origineel te vertellen. Het origineel kwam op drie schijfjes en Rebirth is dan ook het tweede schijfje en we beginnen eindelijk in een stroomversnelling te komen van de hoogtepunten. Het eerste deel zette alle speelstukken klaar en nu krijgen we veel meer de effecten zien. Rebirth staat op zichzelf en negeert de voortgang van je voorgaande personages, levels en uitrusting van het eerste deel. Heb je het eerste deel gespeeld dan zul je een paar extra’s aan het begin van de game krijgen. De gameplay en veel van de systemen zijn veranderd, waardoor deze keuze logisch is. Dit voelt wel aan als een gemiste kans. Je zou de trilogie uiteindelijk in zijn geheel willen spelen, inclusief alle voortgang en keuzes die je hebt gemaakt.
Cloud en zijn metgezellen volgen Sephiroth, één van de meest iconische slechteriken, terwijl ze een epische reis maken door een wereld die gevuld is met nieuwe personages, geschiedenis en vijanden. De kern van Rebirth ligt dan ook in de relaties tussen Cloud en zijn team. Door dialogen, missies en gevechten worden deze banden versterkt, en dat heeft niet alleen invloed op hoe je het verhaal beleeft, maar ook op gameplay-elementen zoals de Synergie-aanvallen. Waarbij twee teamleden een gecombineerde aanval kunnen uitvoeren. Het verhaal onderzoekt thema’s als vriendschap, verlies en opoffering, en doet dat met een emotionele diepgang die we van de franchise mogen verwachten. Rebirth zet de lijn voort dat het verhaal en de relaties tussen de personages een stuk serieuzer is dan het origineel. Het origineel had redelijk wat grapjes en deze zijn hier helaas minimaal te vinden. Zet je dan ook schrap voor een grote hoeveelheid prachtige cut scenes die je niet zult skippen. Dit is een game die je uiteindelijk speelt voor het verhaal en hoe deze ontwikkelt.
Synergie en Folio mogelijkheden
De makers hebben goed gekeken naar wat goed en minder goed was aan het Active Time Battle systeem in het eerste deel. We zullen hier wederom snel moeten reageren, aanvallen en speciale acties, spreuken en voorwerpen op het juiste moment moeten activeren voor het beste resultaat. De Synergie aanvallen zijn een toffe aanvulling die je meestal pas zult toepassen in de grotere gevechten. Het duurt namelijk even om de balken voor deze aanvallen te vullen en tegen de standaard vijanden verspreid in de enorme wereld zul je deze balken niet vullen. Je kunt nu ook de aanvallen upgraden via het Folio systeem. Een skilltree die voor elk personage anders is. Zo kun je op een makkelijke manier de diverse teamleden aanpassen naar je eigen speelstijl. Het zijn geen enorme aanpassingen, maar elke tweak hier voelt aan als een verbetering in vergelijking met het eerste deel.
Net zoals eerdere Final Fantasy-titels biedt Rebirth een schat aan activiteiten en mini-games. Als je alleen de hoofdverhaallijn volgt ben je meer dan veertig uur zoet. Maar alle extra’s zorgen ervoor dat je flink wat extra uren extra zult steken in deze game. Het kaartspel de Queen’s Blood, de Chocobo races en de g-bike races zijn erg tof. Dit wil helaas niet betekenen dat alle mini-games een groot succes zijn. Het verzamelen van de Moogles specifiek had voor mij echt wel weggelaten kunnen worden. De afwerking is slecht en het resultaat is simpelweg niet leuk. Gelukkig weet de game flink veel af te wisselen tussen deze extra content, waardoor je nooit het gevoel hebt dat de mini-games constant in herhaling vallen. Je kunt ze in veel gevallen ook compleet negeren als je focus op het hoofdverhaal ligt.
De PC specifieke features
De PC-versie van Rebirth bevat de visuele toeters en bellen die je zou verwachten van een PC port. Verbeterde lichteffecten, gedetailleerde textures en NVIDIA DLSS ondersteuning om de game lekker soepel te laten draaien. De game heeft zo goed als geen laadtijden en de afwerking voelt erg goed aan. Geen crashes, vastlopers of vreemde grafische problemen. De wereld ziet er nog scherper en beter uit op de PC en dat zien we graag. Eigenaren van ultrawide of grote schermen worden hier compleet genegeerd, je zult de game met zwarte balken moeten spelen. Er ontbreken een groot aantal hogere resoluties en zul je zelfs moeten wisselen tussen windowed en fullscreen om de hogere resoluties correct te laten weergeven. Dat is erg jammer, want dat zou een enorm pluspunt zijn om de cut scenes in grotere resoluties en ultrawide te ervaren.
De game ondersteunt natuurlijk ook een controller en de game raad je dan ook aan om de game met een controller te spelen. Probeer je dit wel dan valt op dat de port zo min mogelijk gebruik maakt van de pluspunten van een PC. De besturing met muis en toetsenbord is namelijk verschrikkelijk. Alle standaarden die je normaal tegenkomt bij een pc-titel worden hier overboord gegooid. Je hebt hier geen cursor waardoor je door het menu beweegt met knoppen op je toetsenbord. Diverse combinaties van Q,E,Z,X en de pijltjestoetsen zorgen ervoor dat je een balletoefening moet uitvoeren om door het menu te bewegen. Linker- en rechtermuisknop worden gebruikt om een keuze te bevestigen of terug te gaan. Het menu is zelfs nog het minst erge aan deze game. Het rijden op de chocobo’s en het vinden van schatten vraagt hier om een rare combinatie tussen Q, pijltjes toetsen en je muis om te sturen. Je hebt drie handen nodig om alle knoppen op het juiste moment in te drukken. Kortom speel de game met een controller, dat is de enige manier om deze game te spelen.
Een Moderne RPG-Klassieker
Final Fantasy VII Rebirth is niet zomaar een vervolg. Het laat zien hoe een klassieker van de grond af aan opgebouwd kan worden tot een epische ervaring. De vele veranderingen en vernieuwingen zorgen ervoor dat de game voor zowel fans en nieuwkomers interessant is. Het is dan ook een no-brainer dat je het eerste deel eerst moet spelen voordat je aan Rebirth begint. Rebirth voegt genoeg verbeteringen toe om de game fris aan te laten voelen. Hoewel sommige spelers misschien de enorme schaal overweldigend zullen vinden (één game wordt uitgerekt tot drie losstaande spellen), en nieuwkomers kunnen moeite hebben met de complexe systemen, is Rebirth een RPG die gelukkig zowel nostalgie als nieuwe gameplayelementen omarmt. Je zult een paar uur nodig hebben om langzaam in de game gezogen te worden. Maar zit je er eenmaal in dan verdwijnen de uren zo. De PC port doet wat het moet doen, maar ik had graag meer voordelen, verbeteringen of aanvullingen gezien in deze versie. Geen ultrawide ondersteuning, minimale PC tweaks en verschrikkelijke muis en toetsenbordbesturing zorgen ervoor dat de PC-versie lager scoort dan de PS5 versie.