Met de terugkeer van Belial in alweer het achtste seizoen van Diablo 4 probeert Blizzard de spelers wakker te schudden. Diablo spelers kennen natuurlijk de Lord of Lies en zijn terugkeer had gepaard kunnen gaan met een verhaallijn vol intrige, verraad en verrassingen. Wat we echter krijgen, is een seizoen dat vooral voortborduurt op bekende systemen. Geen nieuwe quests, gebieden, kerkers of grote gameplay elementen die de boel flink omgooien. Het resultaat is een ervaring die vertrouwd, gestroomlijnd, maar ook frustrerend aanvoelt.

Krachten van de eindbazen

Het onderdeel waar Seizoen 8 volledig om draait zijn de zogenaamde Boss Powers. De gevechten met de eindbazen zijn nu aangepast om te functioneren als interessantere en langere gevechten. Voor vaste spelers is dit een logische toevoeging aan de vele systemen die al aanwezig waren. De Boss Powers geven spelers wederom een systeem waar ze aan kunnen sleutelen om tot de ultieme build te komen. De krachten hebben grote impact en je wilt hier dan ook zeker op onderzoek gaan om te kijken wat werkt voor jouw nieuwe karakter. Het is niets nieuws. Acht seizoenen lang draait Diablo 4 nu om het toevoegen van een extra upgrade, en langzamerhand begint dat zonder grote veranderingen zijn glans te verliezen.

Het proces om deze krachten te verkrijgen voelt helaas wederom repetitief aan.  De meeste eindbazen verschijnen in zogenaamde Incursions, Legion Events met een nieuwe naam en visuele aankleding. De World Bosses en Lair Bosses zijn nog steeds aanwezig, maar voelen ondanks de vele (kleine) aanpassingen redelijk hetzelfde aan en kun je moeilijk zien als echte nieuwe toevoegingen. De events zijn niet slecht, maar wel voorspelbaar. Het ontbreken van meerdere manieren om de krachten te bemachtigen doet af aan de nodige variatie. Veel spelers zullen onderhand het verhaal, de missies en de vele events als helltides, whispers, de pit en de undercity vaak hebben doorlopen en persoonlijk snak ik meer naar iets wat meer doet dan het doorlopen van erg vergelijkbare kerkers.

Belial stelt teleur als slechterik

Belial, de demon van bedrog, had een fascinerende slechterik kunnen zijn. In eerdere games speelde hij een sleutelrol in het verhaal, maar in Seizoen 8 wordt zijn aanwezigheid vooral decoratief ingezet. Hij verschijnt als Pinnacle Boss, een soort afsluiter, en af en toe als verrassingsaanval na andere gevechten. Belial zelf is een toffe toevoeging, maar ik had hier graag iets meer opbouw gezien. Een quest met meer achtergrond, al was het maar iets verzamelen in verschillende kerkers had mij iets meer mee kunnen nemen in deze toevoeging, voordat ik weer door de bekende bewegingen van Diablo 4 heenga.

Wat de frustratie vergroot, is dat één van de beste krachten, Belial’s Eye Lasers, exclusief beschikbaar is na het verslaan van de Pinnacle Boss. Dit voelt als een rare beloning waar je achteraf weinig mee kunt doen. Het had tof geweest om toe te werken naar deze kracht en om deze in te kunnen zetten in het gevecht tegen Belial. Het vraagt spelers om flink wat tijd te steken voordat ze toekomen aan deze gevechten.

Het maken van vrienden

Niet alles is negatief. Eén van de beste veranderingen dit seizoen is hoe eindbazen zijn gecategoriseerd. Er is een duidelijke ladderstructuur. Je verslaat een lagere tier om materialen te verzamelen voor de volgende, en zo werk je langzaam omhoog. Dit zorgt voor een duidelijk doel in de endgame. Dit weet het gat van het gebrek aan grote visuele veranderingen deels goed te maken.

De beloningen gaan ook flink omhoog als je samenspeelt. Het groepsgevoel is beter dan ooit, en dat is een groot pluspunt. De party finder werkt pijnloos en het vinden en voltooien van de vele missies gaat nu snel en vlot. Het helpt ook dat de meeste spelers weten wat ze doen, waardoor je jezelf snel in de actie kunt gooien. Voor solospelers zal dit wel een pijnlijke aanpassing zijn, want je zult hierdoor meerder malen langzamer voortgang maken dan in een groepje.

Kies wat je wilt verdienen

De grootste cosmetische verandering dit seizoen is het nieuwe beloningssysteem: de Reliquaries. Ik waardeer de keuze dat je nu zelf kunt kiezen welke beloningen je wilt vrijspelen en in welke volgorde. Zo hoef je niet in een vaste volgorde om het cosmetische voorwerp te verdienen waar je op zit te azen. De kwaliteit is hoog, maar het totale aantal beloningen ligt wel iets lager dan daarvoor. Waar voorheen ik het gevoel had dat ik nooit alles zou kunnen vrijspelen, lijkt het er dit keer op dat het me gaat lukken.

Qua moeilijkheid weet Seizoen 8 de juiste toon te vinden. De grootste moeilijkheidsobstakels zijn nu afwezig. Waar het soms eindeloos lang duurde om de pit te kunnen verslaan, lijkt alles nu net better te zijn gebalanceerd. De stap van Torment I naar Torment II is voelbaar, maar niet onoverkomelijk. Je voelt echt dat je sterker wordt naarmate je build verbetert en je meer powers vrijspeelt. Hardcore spelers kunnen zich uitleven in de hogere moeilijkheidsgraden, terwijl meer casual spelers ook zonder problemen van de content kunnen genieten. De endgame is niet volledig gericht op de grootste uitdagingen richting de spelers te gooien.

Een seizoen vol potentieel, maar ook vol herhaling

Het blijft lastig om Seizoen 8 helemaal negatief te beoordelen. Je zit zonder dat je het doorhebt weer vrolijk een paar uurtjes achter elkaar te klikken. Het speelt lekker, de gevechten zijn intens en je kunt flink puzzelen met de builds. De groepservaring is eindelijk de moeite waard en de moeilijkheid is beter gebalanceerd dan ooit. Maar tegelijkertijd blijft het gevoel hangen dat we dit al eerder hebben gezien, gedaan en vaak ook.